Zamość, 01 kwietnia 2002 r.

Sylwester Szady

ul. Sikorskiego 21/12

22-400 Zamość

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego

Zbór w Zamościu

Dotyczy: rezygnacji z członkostwa.

Ostatnie miesiące sprawiły, że uwolniłem się od emocjonalnych więzów z Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego. To przywrócone poczucie wolności skłoniło mnie do przypomnienia sobie powodów, dla których dołączyłem do niego. Kolejny raz zrewidowałem zasady wiary KADS i sprawdziłem, czy rzeczywiście nie mają alternatywy, czy nie ma dla nich prostszej, Biblijnej wykładni. Wracam do poglądów w sprawie Wszechmogącego Boga, jaki miałem przed przyłączeniem się do KADS. Stwierdzam, że z nieuprzedzonego czytania Pisma Świętego nie sposób dojść do konceptu Trójcy Świętej.

Tym listem nie chcę kogokolwiek przekonywać do czegokolwiek, nie zamierzam też szczegółowo uzasadniać mojego stanowiska. Wiem jednak, że mogę bez dodatkowych komentarzy i zastrzeżeń powtórzyć za Biblią:

• "Słuchaj, Izraelu, Jahwe jest naszym Bogiem - Jahwe jedyny". (5Mojż. 6.4)

• "Dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy." (1Kor. 8.6.)

Uznaję, że Bogiem, który nie ma początku, który jest przed wszystkim jest Ojciec. Wiem, że jest ON też Bogiem dla Jezusa Chrystusa, Syna Jego i mojego Zbawiciela, który jest Ojcu posłusznym we wszystkim, i który na końcu dzieła odkupienia wszystko złoży przed Ojcem. Wierzę, że Syn Boży jest Bogiem, że ma prawo do chwały i czci. Odrzucam naukę o tym, że Duch Święty jest kolejną istotą boską, więcej: nie uznaję by był osobą.

Wiem, że taka zmiana poglądów musi skutkować formalnym wyjściem z KADS, dlatego proszę o usunięcie mego nazwiska z wykazów aktualnych członków KADS.

Wymieniony powód nie jest jedynym, ale dla mnie stanowił "ostatnią kroplę, która przelała dzban". Wymienię niektóre problemy, których widzenie mam zdecydowanie odmienne od opinii zboru, urzędników i aktywistów kościoła w tym jego władz.

• Współpraca z Kościołem Rzymsko-Katolickim, szczególnie dokument zaświadczający, że KADS nie jest sektą. Przerasta mnie to, że KADS aż tak brata się z KRK, uzyskując certyfikat od instytucji, która była, jest i będzie największym prześladowcą Ludu Bożego i Słowa Bożego. Dla mnie owo zaświadczenie o moralności (?) świadczy co najmniej o zagubieniu poczucia misji. Identyczne z KRK wołanie w sprawie "wspólnych modlitw wierzących z poganami" zdumiało i przeraziło mnie. Zadawałem sobie pytałem: "co się jeszcze musi się wydarzyć bym opuścił to miejsce?".

• Formy ewangelizacji w tym kolportaż literatury. Od kilku lat zastanawiam się czemu naprawdę one służą: czy nie przeprowadza się ich jest przede wszystkim jako przedsięwzięcia biznesowe. Straciłem złudzenia, co do bezinteresowności tych działań obserwując politykę Zarządu Kościoła i Wydawnictwa Znaki Czasu.

• Stosunek do krzyża. Nim przyszedłem do KDAS z wysiłkiem pokonałem wyuczoną od kołyski atencję wobec symboli religijnych w szczególności do kapliczek, figur i krzyży. Z niedowierzaniem obserwowałem, a później sprzeciwiałem się sposobowi, w jaki na ścianie za kazalnicą zamojskiej kaplicy znalazł się krzyż. Ale potrzeba mi było sobotniego nabożeństwa 30.03.2002 r. podczas którego w części nazywanej "apelem ewangelizacyjnym" aktywista zborowy z Puław poddał krytyce siostrę w Panu ze swojego zboru, oświadczając że jej negatywny stosunek do wizerunków krzyża ma dla niej konsekwencje zbawcze - być może ma rację

Bez wysiłku mógłbym dłużej rozwijać różnice w poglądach, są one znane w zamojskim zborze. Myślę, że moje wyjście z kościoła oczyści atmosferę i skonsoliduje zbór. Nie zamierzam agitować członków zboru, w tym mojej żony, brata i bratowej, ale w razie pytań będę udzielał jak zwykle szczerych odpowiedzi.

Ponieważ w okolicy nie ma społeczności świętujących szabat, zamierzam od czasu do czasu przychodzić na organizowane w kaplicy nabożeństwa. Oczywiście zastosuję się w miarę możliwości do porządku (a raczej do tego jak ten porządek jest rozumiany w Zamościu).

Z poważaniem, Sylwester Szady

Teksty uzupęłniające: